

~ Choć tyle żalu w nas
~
Ten szczególny dzień się
budzi
niosąc ciepło w każdą sień
To dobroci dzień dla ludzi
Tylko jeden w całym roku taki dzień.
Zmierzchem błyśnie nam Promienna
gasząc w sercach naszych złość
Gdy nadejdzie noc pojednań
Tylko jedna w całym roku taka noc.
Choć tyle żalu w nas
i gniew uśpiony trwa
Przekażcie sobie
znak pokoju,
przekażcie sobie znak.
Potem przyjdą dni powszednie,
braknie nagle ciepłych słów
Najjaśniejsza gwiazda zblednie
i niepokój jak co roku wróci znów.
Niejeden świt powróci zwątpień mgłą
brzemieniem spraw i trosk
Powróci twarzy mars na powitanie dnia
Znów milczenie serc regułą będzie nam.
Choć tyle żalu w nas
i gniew uśpiony trwa
Przekażcie sobie
znak pokoju,
przekażcie sobie znak.
Choć tyle żalu w nas
i gniew uśpiony trwa
Przekażcie sobie
znak pokoju,
przekażcie sobie znak.
Choć tyle żalu w nas
i gniew uśpiony trwa
Przekażcie sobie
znak pokoju,
przekażcie sobie znak.
Choć tyle żalu w nas
i gniew uśpiony trwa
Przekażcie sobie
znak pokoju,
przekażcie sobie znak.
Przekażcie sobie znak.
Nie znam autora

|
|
|
|


|
|
|
|
|
|
|